پس از شرح مختصری در مورد تولد دانش سیتوژنتیک (1956) و کاربرد آن در پزشکی (1959) به عنوان آزمایش ارزنده ای برای تشخیص بیماریهای ارثی ناشی از ناهنجاریهای کروموزومی، محدودیت دامنه کارآیی آن، محققین را بر آن داشت روش های نواری ‏ Bandingرا کشف و به کار گیرند.این روش توانست بسیاری از مشکلات و محدودیت های قبلی را مرتفع نماید ولی باز در مواردی به ویژه در نمونه هایی که امکان کشت بافت مقدور نبود، همچنین در ناهنجاریهای کوچک (ریزحذفی ها) قادر به تعیین تشخیص نبود. خوشبختانه روش (FISH (Fluorescent in Situ Hybridization توانست بسیاری از مشکلات را برطرف کند ولی چون برای بررسی هر مورد بیماری احتیاج به ردیاب (پروب) خاص داشت و مانند روش سابق قادر به بررسی نسوج نکروز نبود.تکنیک جدید Array Comparative Genomic Hybridization) aCGH) که مهمترین مزیت آن امکان بررسی نسوج نکروز و مرده می باشد و مزیت مهم دیگر اینکه می توان تمام ژنوم را یکجا مطالعه نمود و هر گونه کمبود و یا افزایش ماده کروموزومی را به وضوح مشاهده نمود. روش برتر روز شناخته شده و کارآیی برتری انجام می دهد.نظر به اینکه تعداد قابل توجهی از موارد ارجاعی بدین مرکز مربوط به جنین های مرده زا و کورتاژ ماحصل آبستنی فاقد نسج زنده می باشد و بررسی نمونه از نظر ناهنجاریهای کروموزومی مورد درخواست پزشکان بالینی است، برای رفع این کمبود امکانات فنی و متخصصین سیتوژنتیک مجرب را فراهم آورده ایم. در پایان نتیجه دو مورد که با بکارگیری مجموعه روشهای جدید سیتوژنتیک و Fish و aCGH به نتیجه قطعی رسیده ایم گزارش می شود.

میکرو آرایه کروموزومی در حال حاضر جایگزین کاریوتایپ به عنوان اولین تست تشخیصی در افراد دارای تاخیر تکاملی/ نارسایی ذهنی بدون توجیح، گستره اختلال اوتیسم یا ناهنجاریهای مادرزادی متعدد می باشد. ارزش تشخیصی آن برای تست ژنتیکی افراد فوق الذکر 15% تا 20% می باشد که در مقام مقایسه بسیار بالاتر از 3% کاریوتایپ است (به غیر از سندروم داون و دیگر سندرومهای کروموزومی شناخته شده) در اینجا ما نتایج میکرو آرایه 110 بیمار با اختلالات فوق الذکر را ارائه می نماییم.از این 110 مورد 23 مورد (20.9%) تغییرات تعداد در کپی را نشان داده اند که از آنها 13 نفر دارای حذف 5 نفر دارای دوپلیکاسیون و 5 نفر دارای حذف و دوپلیکاسیون بودند. محدودیت میکرو آرایه برای یافتن ترانسلوکاسیون متعادل و موزائیسیزم سطح پایین می باشد. اما این اختلاف کروموزومی دلائل نادر فنوتیپ غیرعادی در این دسته از بیماران می باشد.

پژوهشگران ترجمه بر این باورند که هنگامی که متنی التقاطی ترجمه می شود، عناصر موجود در آن متن، اعم از التقاطی و غیرالتقاطی، دستخوش تغییراتی می شوند. در این جستار بر آنیم تا ماهیت این تغییرات را بررسی کنیم.به بیان دیگر، نشان دهیم که در فرایند ترجمه، چه سرنوشتی در انتظار عناصر متن التقاطی است.با بررسی کتابی التقاطی برگرفته از ادبیات مهاجرت و ترجمه آن به زبان فارسی، مشخص شد که در فرایند ترجمه، پاره ای از عناصر متن التقاطی بدون هیچ تغییری به متن مقصد انتقال می یابند، یعنی ویژگی التقاطی یا غیرالتقاطی آنها به همان صورت اولیه حفظ می شود. اما برخی دیگر از عناصر دست خوش تغییراتی می شوند که آنها را در سه دسته التقاط، التقاط زدایی و التقاط مجدد طبقه بندی کردیم.

به پێی لێکۆڵینەوەی ئەدەب ناسان و زمان ناسان وشه له درێژایی زەمەندا، به هۆی ئەوەی که له سیستم و ڕەوتێکی دیاریکراوی زمانیدا بەکاردەڕوات، دوای ماوەیەک کارتێکەری و وزەی زمانی و واتایی نامێنێ و تا ڕادەیەکی زۆر ئاسایی دەبێتەوه. نووسەر و شاعیر بۆ ژیاندنەوەی وشه و بارگاوی کردنی دەست دەدەنه ئاڵ وگۆڕکردن و گوێزانەوەی له نێو بنەماڵەیەکی واتاییەوه بۆ نێو بنەماڵەیەکی تری واتایی. ئەم گوێزانەوەیە کارتێکەری و هێز و وزەیەکی نوێی پێ دەبەخشێ. ئەم ڕەوته که به «هیبریدیزاسیۆن» ناسراوه، دیاردەیەکی بەرچاوی ئەدەبییه. له ئەدەبی کوردیدا شێرکۆ بێکەس به پانتاییەکی زۆرەوه ئەم هونەرەی بەکارگرتووه. ئەم وتارە به شێوەی تەوسیفی-شیکاری دەپەرژێته سەر لێکدانەوەی لێکئاڵاوی له شیعری شێرکۆدا. ئەم شاعیره له چەندین بەستێنی واتایی پەیوەندیدار به مروڤ، پیشە و کاری مرۆڤ، ئایین، کەرەسه و پێداویستیی ژیان، سروشت، زمان و ئەدەب، مۆسیقا، دەرهەست و بەرهەست و شوێن-کاتەوه، ئەم هونەرەی بەکارهێناوه و زمانێکی بەهێز و پڕوزەی ئافراندۆتەوه. شاعیر لەم بوارەدا گرنگایەتییەکی زۆری به مرۆڤ و هەرێمی شیعر و سروشت داوه و لە بەستێنی ئەم چەمکانەدا وێنای بەرزی خەیاڵیی وەکوو شوبهاندن و خواستنی نوێی ئافراندووه.

این تحقیق به منظور انجام تلاقی بین گونه ای و تولید بذر دورگ، میان گونه های L. perenne و L. rigidum صورت گرفت. به این منظور در مزرعه و آزمایشگاه اقدام به انجام تلاقی به ترتیب روی بوته های کامل و ساقه های گل دهنده پای در آب گونه های مورد نظر گردید. بذرهای نارس حاصل از تلاقی روی ساقه های حامل گل در آزمایشگاه بیست روز پس از انجام تلاقیها از گل آذین جدا شده و با سترون کردن کامل در محیط کشت MS کاشته شدند. به تعداد کافی نشا دورگ در محیط کشت پرورش داده شده و پس از چهار برگی شدن به گلدان حاوی خاکی که با بخار آب سترون شده بود منتقل گردیدند. گلدانهای حاوی این گیاهچه ها، به مدت دو هفته با کیسه پلاستیک پوشانده شدند و با سازگاری تدریجی به محیط آزاد به مدت دو ماه نیز در شرایط اتاق رشد نگهداری شدند و پس از استقرار کامل به مزرعه منتقل گردیدند. در مقایسه با والدین مادری و پدری، رفتارهای بینابینی در بوته های کامل دورگ مشاهده گردید.

این تحقیق به منظور بررسی امکان دستیابی به دورگ چاودار و جو وحشی از طریق تلاقی مصنوعی، در موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع انجام شد. بذور S.cereale در گلدان کاشته شد. قبل از رسیدن گرده ها و گرده افشانی طبیعی، جهت اخته کردن پایه های مادری پرچمهای گلها حذف گردیدند. دانه های گرده ها از H. spantaneum جمع آوری و با آنها گلهای S.cereale گرده افشانی گردیدند. پس از 25-20 روز پایه های مادری تولید بذرهایی نمودند، که اگر چه ظاهری چروکیده داشتند ولی دارای قوه نامیه بودند. پس از کشت بذرهای دورگ در گلدان بوته های سالمی بدست آمد که از نظر ویژگیهای مورفولوژیک حد واسط بین دو گونه والد بودند. این بوته ها به گل رفتند ولی به دلیل نارسایی در فاز اول تقسیم میوز و عدم تشکیل بیووالنت، بذری در آنها تشکیل نگردید. بنابراین نتایج این تحقیق نشان داد که با تلاقی مصنوعی می توان دورگهای موفقی از این دو گونه بدست آورد.

به منظور انجام تلاقی بین گونه های Populus nigra بومی و P. deltoides غیر بومی در زمستان 1378 به تعداد کافی شاخه های حامل گل های ماده از کلن های P. nigra 42.53 و P. deltoids 69.55 قبل از این که جوانه ها کاملا شکافته شده و در معرض گرده افشانی آزاد قرار گیرند، از درختان جدا شده و درون ظرف آب و گلدان حاوی خاک در گلخانه قرار گرفتند. ضمن آنکه شاخه های حامل گل های ماده بر روی نهال های یک ساله از گونه های مزبور پیوند زده شد. همچنین گرده گل نر از کلن های P. nigra 49.5 و P. deltoides 77.51 در زمان مناسب جمع آوری شد. عمل گرده افشانی توسط قلم موی نرم انجام گردید. به این منظور گل های ماده برای چند روز و 2 تا 3 مرتبه در روز گرده افشانی شدند تا گل های قسمت های مختلف شاتون ماده در زمان مناسب به خوبی گرده را دریافت نمایند. بیست و پنج الی سی روز پس از گرده افشانی، بذور دورگ بالغ و رسیده از کپسول ها جدا شده و در سطح خاک کاملا مرطوب کاشته شدند و با پوشش نایلونی و پاشیدن آب، رطوبت سطح خاک در حد مطلوب حفظ گردید تا بذور جوانه زدند. همچنین روشی موسوم به نجات جنین به کار گرفته شد تا بذور نابالغ و نارس دورگ نیز استحصال شوند. به این منظور از محیط کشت MS و MS با نصف غلظت معمول و نیز B5 جهت توسعه و تکامل جنین و بذور و تبدیل آن ها به گیاهچه استفاده گردید. در هر دو روش پس از اینکه گیاهچه ها به ارتفاع 2 الی 3 سانتی متر رسیدند به گلدان های حاوی خاک استریل منتقل شدند تا به رشد خود ادامه دهند.